Gisteren ben ik begonnen met het geven van de lessen aan de kinderen over hygiene. Voordat ik daaraan kon beginnen moest ik eerst boodschappen doen. Voor ongeveer 170 kinderen moest er zeep,
tandenborstels en tandpasta gehaald worden. En zo ging ik bepakt met een doos vol zeep en tassen met tandpasta en tandenborstels terug achter op de boda, ik moest nog een keer heen en weer omdat
het niet allemaal in 1x mee kon.De
lessen waren een succes, de kinderen deden enthousiast mee en ze waren heel erg blij met hun toiletartikelen. Ook konden ze naderhand uitgebreid aan hun onderwijzer vertellen wat ze allemaal
geleerd hadden. Goed om te horen, ze hadden tijdens de les opgelet. Ik heb genoten van het enthousiasme van deze kinderen, het was echt leuk om te doen.
Lianne heeft zich beziggehouden met het vaccinatiespreekuur in de kliniek, op een gegeven moment komt het ministerie langs, een ongepland controlebezoek, ze bekijken dan of de hele
vaccinatieprocedure volgens de regels gaat, dan valt gelijk het werk stil en de patiënten blijven dan gewoon rustig wachten tot ze een keer geholpen worden. Maar wel heel goed dat dit allemaal
gecheckt wordt.
Lianne viel met haar neus in de boter en heeft in Oeganda op 1 dag tegelijk haar eerste twee bevallingen geassisteerd, vooral het allerlaatste moment is bijzonder het aanpakken van het baby'tje...
dat blijft een mooi moment. Apart om te zien hoe de vrouwen die op het punt van bevallen staan zelf hun plastickje op tafel moeten leggen en als ze even uit willen rusten op een stoel die voor de
midwife bedoeld is door haar weggestuurd worden en op een houten trapje mogen gaan zitten, kom op zeg niks geen flauwekul hoor!
Als de dokter even geen patiënten heeft ligt hij met z'n hoofd op het bureau een dutje te doen, ik liep voorbij en ik kon het niet laten om er even een foto van te maken. Lianne vond de dokter van
de week al slapend op de behandeltafel, ha, ha het moet toch niet gekker worden!
Iedere dag na het werk zitten we altijd even op het terras, genieten van het uitzicht en de rust. Zo kwam er vorige week een man een beetje stamelend naar ons toe, hij durfde eigenlijk niet zo
goed. We gingen toch maar eens even kijken wat hij wilde, deze meneer werkt op het project in de bouw en hij had tijdens zijn werkzaamheden hier een ontstoken vinger opgelopen. Geld voor de kliniek
had hij niet, zo te zien had deze vinger allereerst een zout of sodabadje nodig, we hadden nog een pot zout staan en we hebben hem de instructie gegeven om in ieder geval 2x per dag met zijn vinger
in het zout moest gaan zitten. Nu ging ik hem gisteren weer eens opzoeken en wat bleek hij had ons advies opgevolgd en de wond zag er al beter uit, fantastisch toch?
Update geldinzameling HAP
Een aantal maanden geledenheeft er op de HAP een pot gestaan om geld in te zamelen voor o.a. het ziekenhuis. We hebben ongeveer €260 ingezameld. We vinden het wel zo netjes om te laten weten waar
we het aan besteed hebben:
We hebben het besteed aan 2 bloeddrukmeters met extra kinderbandjes, 2 stethoscopen, loombandjes, met het geld dat we over hadden hebben we zeep, tandpasta en tandenborstels gekocht.
Ook hebben we "oud" maar nog goed materiaal van de HAP en het ADRZ meegenomen zoals oorthermometers, elektronische bloeddrukmeter, doppler, hechtmateriaal, hechtsets en spuiten. We hebben een
selectie gemaakt en een deel van deze spullen heeft Lianne al achtergelaten in de kliniek, waar ze erg blij mee waren. De overige spullen en natuurlijk het gerepareerde ECG apparaat gaan we maandag
in het ziekenhuis brengen.
We geven de loombandjes aan kinderen op een ander project van Doingoood.
